maar in mijn halfslaap leef je nog.
Tussen de lakens leg je woorden neer.
Ik proef de leegte hiervan in mijn mond,
met elke ademhaling word je uitgevlakt.
De muren praten niet, mijn lippen te groot,
vingers te kort om aan een wond te krabben.
Herinneringen vallen als regen.
Tijd die niet keert en het verdriet
onzichtbaar als houtworm,
brand waar iemand een deken over heeft gegooid.
© Astrid Arns
Uit de duobundel ‘In welke vrouw ik leef’ van Jana en Astrid Arns die op 30/5/2021 in Sint-Amandsberg wordt voorgesteld.
Meer info via deze Facebook-bladzijde en dit Schaal van Digther-bericht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten