één hoog zit ik op nieuwe planken
in veel meer blauwe lucht
maar de wolken zijn zwaarder
ik plant narcissen en tulpen, knip
in potten de oude hortensias,
mijn passie wordt een fait d’hiver,
één hoog op nieuwe planken lees ik meer
gedichten of doodsberichten, staar ik, naar
rode daken vol onbeschaamde zwarte liefde
in koude schoorstenen. nu weet ik
waar de kauwen vrijen. zij laten
eens per jaar hun nesten vegen
één hoog ben ik nog niet uitgeveegd
Luc C. Martens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten