al stop je hem als herinnering
in de grond, ook een tong en een bot
kunnen ogen openen, net boven het zand
waar je in water schrijdend kunt waden
het is het einde van de veertiende maand
voorbij het douceurtje, meer dan
een lening, waarin zijn duizend bloemen zwemmen
geef hem de laatste like
aandacht ontluikt veel mensen
die toch al gewend zijn naar alles te knikken
of het gekweekt vlees is, vraagt iemand
ach, morgen zal het dak zich sluiten
er lekt dan niets meer naar boven
© Bert Struyvé
Geen opmerkingen:
Een reactie posten