je kiest de zijde om het offer van de rupsen,
de pop die ze spinnen is een kiem van vleugels.
zo wil jij ook groeien. eerst naar binnen plooien,
dan de vleugels oppompen, met schrikkleuren
de lucht opeisen, tot pleinvrees je weer binnen haalt
en knus krap wordt. het kleed knip je uit papier,
het patroon houdt je binnen de lijnen.
de benen van de schaar kruisen elkaar zo scherp
zoals onze paden toen we elkaar troffen,
meteen op maat, sleutel op de deur.
© Wim Vandeleene
Geen opmerkingen:
Een reactie posten