Gisteren heeft hij een huis gebouwd,
een vrouw getrouwd, een kind getild,
bij sneeuwval de stoep geveegd
tot voorbij de gevel van de buren.
Vandaag staat de oven koud. De mond
waar het deeg smaak en kruim kreeg,
gaapt ontwricht in zijn scharnieren.
De kamer smaakt naar oud brood.
Spiegels puilen uit van schemer.
Als dagtaak de uren te tellen. ’s Avonds
hun cijfer bij de som van de ochtend
voegen. Het eindige getal van de muren,
het klamme behang, de stinkende goten.
Achter de luiken de horizon, opgesloten.
©
Erwin Steyaert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten