Kermis - Philippe Cailliau

Nauw samen lezen wij de hoofden
bij elkaar. Verbranden vetten die we
kwistig als we zijn niet sparen. Nergens
in ons is er de ziekte van vooruitzien.

Vooruit gaan we. Passeren vele bruggen.
Een kermis, kaal van geuren, overweldigt
elke scherpe dromer die in duplo passagier
is. De ogen lezen dovemansverhalen scheel.

Het is de tijd tussen verzuurd gemis en suikerspin.
We ondersteunen de gekneusde kin die botste
met een molenpaard. Twistzieke vraagtekens
worden geplaatst bij een belofte die gebroken

wordt. Wie spreekt nu eindelijk de waarheid
waardoor we kunnen slapen soms, of vliegen,
en denken aan de uitvaart van een oude vriend,
aan kort verdriet om een verloren teddybeer?


©Philippe Cailliau


(Uit: Niets verloren, Kleinood & Grootzeer, september 2014)