koel verdriet
er krioelen mieren in zijn kop
ze kleuren zijn wangen rood
trekken lenig langs aders heen en weer
proberen uit te breken op zijn rug
stichten puistige kolonies op gladde huid
hij voelt hoe hij braadt als gek
ligt gezalfd en verbonden te bekomen
een babyreus gebakerd in het grote bed
nu houden ze zich gedeisd
morgen verkennen ze zijn voeten
trekken voren op zijn zolen, zoeken
voedsel tussen tenen en onder nagels
zijn huid pokdalig, zijn borst
een korstig stoppelveld na de maisoogst
sprietige haarplukken schieten als grijze
grashalmen uit verbrokkelde kluiten
hij wisselt ijsbad voor hete douche
ze trekken diep terug in sluimerslaap
hij vreest elk seizoen behalve de winter
rolt als een peuter over sneeuw en ijs
de vreugde van koel verdriet
© Jan M. Meier
droomlichaam
het is een verhaal van schaal
verandering van toestand
als water in ijs, regendruppels in sneeuw
het is schuiven en glijden
van onzichtbaar tot reusachtig
van dorpel tot dorp tot stad
van quark tot tektonische plaat
van lichaam tot hemellichaam
sterrenstelsel tot melkweg
alleen in dromen vermengen schalen
rekken uit voorbij enige realiteit
verbaasd dat zijn vingertoppen ogen hebben
verrukt over hun sierlijke wimpers
hoe fijnharige tentakels een route aftasten
hij mist zijn nagels geen ogenblik
alles verandert nu een sensitieve
vloedgolf waarneming overspoelt
zijn hoofd begint uit te zetten
zwelt zodat hij haast
van lichtheid zweeft
zijn lichaam krimpt
meer en meer hoofd en handen
continu op zoek doorheen de wereld-
bibliotheek onder zijn vingers
wakker geschrokken
betast hij zijn hoofd
voelt geen verschil
vingertoppen glad en blind
© Jan M. Meier
drie passen terug
letters uitgelegd op het bord
geven een profetie prijs
ze haperen in de huig
als haringen aan een touw
happend naar lucht
er zit niets aan het koord
dan de open haak van waarheid
tover in pure leegte
het ontbreken verrast en ontgoochelt
maakt onbegrijpelijk rustig
het toeval heeft geen belang
altijd wel een zinnebeeldig bord
een spel om je in de boot te nemen
te verdrinken in droom na droom
als je leeft ga je naar de volgende ronde
een bocht toont een andere weg
de lijnen in je hand laten zich
lezen als een nieuw testament
een scheur in het toneeldoek
onthult het oog van de gluurder
ga nu drie passen terug
© Jan M. Meier
Op zaterdag 9/3/2024 wordt in Drongen in de grote zaal van het Landgoed
de campagne om 15:30 u de nieuwe dubbelbundel "Verstrengelingen" van Jan M. Meier voorgesteld.
Het programma:
Bart Stouten leidt in en interviewt de dichter
Jan M. Meier en Diane Rutgheers lezen voor
Niels Poppe speelt op handpan
'Verstrengelingen' bestaat uit de bundels 'Taalslag' en 'Verstrengelingen'
Jan M. Meier op PoëzieCentraal
Poëzie van Jan M. Meier
Alle info over de voorstelling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten