Ondine
Hoogzomer. Regen jaagt iedereen op stang:
koukleumen, zonnekloppers, dagjesmensen.
Zomertafels en zonneschermen,
zelfs schaduw ging mee op de vlucht.
Pluimage van iedere soort schuilt in gebogen
gedaante, vertikt het om naar de hemel
te kijken, hun optreden werd voor de zoveelste
keer door een dreigbrief van donder verstoord.
Onooglijke beekjes dringen het landschap in
dronken op uitstap van plas naar plas. En of men nu
prijst of verwenst, woorden brengen geen grond
aan de dijk, geen water terug naar de zee.
Dit is de tergende wraak van Ondine:
de regen die stilaan de kleur krijgt van bloed,
een zomer als een veroordeelde droom,
het radeloos zijn in een zondvloed als toen.
© Christina Guirlande
 | |
| Christina Guirlande - 'Onder de rozenboog' |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten