De dioskuren - Francis Cromphout

de dioskuren

terug het bos in, een bos van wijsvingers
gericht naar het onuitspreekbare manetopje
eikeltje van de ijsberg

stiltes, brokstukken van de dag
die in het verhaal van de nacht werden ingelegd
het zijn edelstenen, ze schitteren
heimelijk belicht door de verzwegen zon

ze zijn twee, doch unaniem
ze werden bevrucht door de zwaan
en ontwaken uit hun eeuwenoude slaap

ze breken door de eierschaal van de maan
en kennen zo de dood
toch sterven zij niet
op het was van het kleitafeltje
vormen zij, herkneedbaar
het teken voor oneindig

allebei ‘ik’, telkens ook ‘wij’
als zij zich een toren bouwen
doen zij dit al strippend

wellustig gooien zij steen na steen
in de kikkerpoel
tot zij naakt zijn
en zich in elkaar volledig herkennen

 
 
© Francis Cromphout 

Uit de cyclus 'Muthos'

Francis Cromphout tijdens Isis Ra - Art