Ook al waren we verdwaald - Goran Lowie

Ook al waren we verdwaald

waar eens de kleine torenvalk rustte
rust nu een trage mens, in het donker
in zijn onwetendheid en hebzucht, bibberend
een stervend kampvuur bij bladerloze bomen
de enige herinnering aan een tijd voor
verval

***

wortels van berkenbomen barsten uit de grond
die asfaltwegen en betonnen trottoirs omhoog duwen
en de zwarte, gebroken grond van vroeger omverwerpen.
de mechanofielen duwen door eindeloze huizen
van lang uitgestorven wezens, hun beloofde oase nu
opgeslokt door de onverschillige woestijn.

***

ook al waren we verdwaald
herinnerde het land zich ons:
Voordat een feniks herboren kan worden
moet het branden en sterven.

***

Toen we eenmaal begonnen met het aanbidden van bomen
en ons vestigden
in wat ooit dorpen werden genoemd
begonnen we ons onze
oorspronkelijke instructies te herinneren.

***

We herinnerden ons verleden. 

We begonnen gewoon opnieuw.

© Goran Lowie

Goran Lowie is vertaler en uitgever van speculatieve fictie en poëzie.
Tevens oprichter van 'Speculatief', een Nederlandstalig tijdschrift met
bekroonde speculatieve fictie en poëzie in vertaling. Meer info op de
website van de auteur.