Het privilege - Jaap Ferwerda

Het privilege

Op de derde rij rechts was een man in slaap gevallen bij het vertoog over interculturele filosofie van een erudiete arabist. Het was een ondankbare reactie, want de lezing stond bol van interessante gegevens, al viel niet te ontkennen dat de spreker een uiterst monotone voordracht had.

Ook Hoekstra en Van der Veen waren op het punt af te haken. Ze keken elkaar aan en namen zonder overleg een gezamenlijk besluit. Ze stonden op, maakten gelijk Laurel en Hardy een lichte buiging naar de arabist, die verstoord verder ging met zijn lezing, en verlieten de zaal.

- Er is meer nodig, vond Hoekstra, toen ze eenmaal een plaatsje hadden gevonden op een drukbezocht terras, en allebei een groot glas bier voor zich hadden. - Interessant is niet genoeg. Er moet enthousiasme zijn. Er moet charisma zijn. Niet iedereen kan het.

- Velen zijn geroepen, zei Van der Veen, - maar weinigen zijn bekwaam.

- Mij valt op, zei Hoekstra, - dat u zich met enige regelmaat van een statig en sonoor idioom bedient.

- Zeer zeker, zei Van der Veen. - En van u hetzelfde. Het is prettig voor het oor. Het zijn de lieflijke landouwen van de geest. Als ik mij af en toe op die manier uitdruk is dat omdat de woorden anders dreigen te verwezen.

- Een mooi idee, dat, vind ik wel, zei Hoekstra.

- Men zegt dat de oudere mens meer met ideeën opheeft. Nou, dat is lulkoek. De oudere mens debiliseert of infantiliseert, maar nieuwe ideeën zijn hem vreemd. Een enkele uitzondering daargelaten natuurlijk.

- Zoals eh ...

- Ja, inderdaad. U voelt dat haarzuiver aan. Maar wij zijn geprivilegieerd, dat moeten we wel in het oog houden.       

 

 
© Jaap Ferwerda

Uit ‘Herenleven’ waarin Jaap Ferwerda columns gebundeld heeft over de heren Hoekstra en Van der Veen, 70-ers, vrienden, die elkaar echter nog steeds met u aanspreken, omdat hoffelijkheid een barricade vormt tegen onmin. Zij wonen in verschillende plaatsen, vermoedelijk in Friesland, en zijn vaak bij elkaar op bezoek. Van een liefdesrelatie is geen sprake.


Jaap Ferwerda, gepensioneerd leraar Engels en CKV, getrouwd, twee zoons, vier kleindochters. Heeft gewerkt in Amsterdam, Beverwijk en Leeuwarden en woont sinds een jaar of vijf in Arnhem. Schrijft korte verhalen en gedichten, waarmee hij in schrijfwedstrijden af en toe wat wint. Verhalen en gedichten zijn gepubliceerd in De Tweede Ronde en Tirade (enkele daarvan zijn te lezen op DBNL), Gierik/NVT en Gpunt. In eigen beheer gaf hij twee bundels korte verhalen en een bundel kwatrijnen uit. Stralende voorbeelden zijn Vestdijk, Van Zomeren, Rushdie, Grass, JC Powys, Vroman, Heaney, Rilke, of op andere dagen andere.