Nachtjapon
Ik neem het pad door het bos om het spoor van je stem te volgen in het stromend water,
‘’Je doet het nog een keer, je sluit de deur niet achter je.’’
‘’Niks wordt gezien in het donker, niks.’’
ik ben gevuld met wat je aan anderen overlaat,
met de geur van jouw hand onder de oksels,
met jouw adem in de nekken,
je doet de knopen van de nachtjapon open en ik zie niks behalve je botten,
wit en glanzend
wit en mooi
zoals herinneringen zouden moeten zijn.
© Mouhamed Rasho
Website Mouhamed Rasho
Geen opmerkingen:
Een reactie posten