 |
| Leuven 5/2/2022 - © foto Paul Rigolle |
Wat kun je schrijven bij het verlies van een mens, van een dichter, die je dierbaar is. Was… De vitaalste taalvirtuoos onder ons is niet meer. Met verslagenheid vernamen vrienden en lezers gisteren via een bericht van Atlas Contact, zijn uitgever, het plotse overlijden van Mark van Tongele (1956-2023). “Taalplezier was zijn levenselixir” kopte het Nieuwsblad gisteren. En dat was ook zo. Als taaldichter had Mark van Tongele inderdaad nauwelijks zijn gelijke.
Onder zijn handen werd "de wereld een vouwzetel die zalig zit". Als dichter wist hij ons, gelijkgestemden, mateloos te inspireren.
Over ‘Roeivlucht’ zijn recentste bundel uit 2021 schreef Roger Nupie op de Boekhouding-blog van de VVL:
“De poëzie van Mark van Tongele is een verademing. Hoezee voor de poëzie! En wat nu, lezer? Genieten! In jubel uitbreken. Doe alsof je thuis was! (…) Veerkrachtig/ op voorspraak van de morgen het zeegat uit.
En eerder in zijn recensie citeerde hij over van Tongele Paul Demets en Yves T’Sjoen:
Volgens Paul Demets is van Tongele ‘de componist met het ruimste klankregister onder de Vlaamse dichters’. Yves T’Sjoen is niet minder lovend, hij omschrijft de dichter als ‘de ontwerper van een inmiddels imposant taallichaam dat de afgelopen jaren in een serieel verband is gepresenteerd’. De Nederlandse krant Trouw omschreef hem als een ‘klankmagiër’.
Reinout Verbeke plaatste intussen op zijn Facebook-pagina n.a.v. Mark's overlijden een soundcloud-link naar het optreden van Mark van Tongele op het festival ‘Literaire Living’, editie 2009.
Wat zeker is: we zullen Mark met zijn allen missen! En zoals hij zelf heel vaak zijn zonnige mailtjes besloot, houden we voor eeuwig en een dag nu ook zijn onweerstaanbaar kwetsbare maar ook weergaloze woorden in ere:
Op hoop van zonnezegen,
en tegen de doodswind in.
(Paul Rigolle)
Extern:
.jpeg) |
| © Foto Bert Bevers |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten