zonder titel
ogen klimmen uit zwarte kasten, blijven
zwak schijnen als de zon van december
op winterhoogte. ze kijkt en herkent
ze lacht spaarzaam met onze verhalen, laat de zon
vroeg ondergaan en droomt haar verleden. vingers
vertellen hoe ze de eindjes aan elkaar knoopte
het werd elke dag zondag. de mooiste blouse, de
gouden ketting. haar kapsel zeeft haar geheugen.
naar huis draag ik haar kruis op mijn voorhoofd
© Luc C. Martens
Uit de pas bij Uitgeverij P verschenen nieuwe bundel “Twee uur per maand kom ik van je houden” van Luc C. Martens. Daarin diept de dichter in prangende beelden scènes uit een gezinsleven uit. De dichter pleistert en zalft, gedreven door een niet aflatende zorgzaamheid.
"Twee uur per maand kom ik van je houden” is veruit zijn meest persoonlijke bundel tot dusver.
Meer info:
Website Luc C. Martens
Luc C. Martens bij Uitgeverij P
Geen opmerkingen:
Een reactie posten