Ik ken een plaats waar een man piano speelt
Een plek waar de zinnen verkorten
De wereld niet tot letters vervaagt
Om een historie nadien nooit meer te vertellen
De vingers spelen over de toetsen
Zo ook over de oude letters
Bij voorkeur vloeiend als wat water
Zo met de regen op de pannen van het dak
Meer zie ik niet voor mij
Zoals ik alles in kamers zie
Een lied, een dag
Zon door de ramen – buiten pratende wolken
En dan is het gedaan
Zo is het gegaan
Naast de piano een asbak
Naast de asbak de schrijfmachine
De smeulende sigaar
Het hele verhaal
© Hans Hanssens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten