hoe men de honger stil verwoordt
de onlust is niet aan te slepen
in dit bedaagde kleine oord
een stoplicht staat er op zijn strepen
het bleef een dorp ondanks de poort
maar wat ik nimmer heb begrepen
wat jou, mijn lief, hier heeft bekoord
de wind draait door de kale straten
de bieb is vrijdagmiddag dicht
dit stadje oogt zo godverlaten
dat zelfs de zon zijn hielen licht!
Toch liet ik me door jou bepraten
het is hier mooi, ik ben gezwicht
© Kees Godefrooij
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten