Golfslag te Oostende - Rose Vandewalle

Daar dan is de zee, de stille, de lang verhoopte
de ruisend en fluisterende, de heen en weer
altijd dezelfde toch telkens weer andere
kopjes gevend, kopjes aan de wolken ook
meegetroond door de wind

opnieuw ben ik veertien en rank van gestalte
van zijde en smaragdgroen mijn jurkje
met de zee wil ik moeiteloos mee op haar deining
ook al weet ik amper iets van haar golfslag


© Rose Vandewalle


Het gedicht ‘Golfslag te Oostende’ maakt deel uit
van de cyclus ‘golfslag’ die simultaan als ‘corona passiefloranummer’ 6&7
door Dodopers Eindhoven wordt gepubliceerd.