we voelden aan het marmer van een Romeinse godin
we bespiedden elkaars gebaren, stralend,
raakten verstrengeld aan de fontein
jouw thuis was een portaal, een bel
op de tast vond ik steeds de weg
langs geparkeerde auto’s en onze koffiebar
Mijn nachten dreven ons uit elkaar
jaren nadien keerde ik terug naar het plein
ik wist wat ik zocht, het wende nooit
© Stijn De Man
Geen opmerkingen:
Een reactie posten