Na jaren zwoegen kregen we het voor elkaar:
de aarde op, de mensen moe, het sterrenstelsel
op de schop. En het heelal keek rustig toe, wachtte af
tot wij stopten met bestaan –
niet morgen, dan vandaag.
En alles wat ons restte: tijd. Lege uren
om te denken wat we deden, wilden doen.
Niemand dacht aan wat er kwam, want
hoe denk je aan niets?
Maar toen: geen paniek. Integendeel.
De buurman harkte – voor het eerst in jaren –
zijn tuintje netjes bij elkaar. Iemand hing het
bordje met de straatnaam recht. Auto’s werden
kaarsrecht in parkeervakken gezet.
Gevels werden schoongespoten,
schuurtjes werden opgeruimd,
vuilniszakken stonden aan de straat.
En zo werden we, alles netjes en aan kant,
weggevaagd.
© Twan Vet
Twan Vet (°1998) is dichter, tekstschrijver en muzikant. Met het gedicht 'Ceci n'est pas une pipe', bereikte hij heel recent de top 100 van de Gedichtenwedstrijd. Stond in 2019 op het podium tijdens 'de Nacht van de Literatuur' in zijn thuisstad Amersfoort.
Alle info: https://www.twanvet.nl
 | ||
| www.twanvet.nl |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten