Hij wil in huizen gluren, binnen zijn
en weten waar het water is. Weten
waar binnen is en waar er wordt
gezwommen.
Behoedzaam opgemeten in blokken
is zijn ruimte. Zijn natte huid draait
buitenwaarts, zijn twijfels keren
steeds naar binnen. Deuren zwaaien
dicht als ergens brand ontstaat,
maar slaan weer open.
Omdat hij binnen blijft, wordt regen
als een melodie. Straten gevuld
met kleine hagelballen. Het is alsof
het water groeit, en metronomen
vallen stil. Hij drinkt, weet niet hoeveel
en ook niet hoe.
Hij schrijft zijn binnen: versleuteld
zonder slot. Zijn weg die naar beneden
voert, heeft gladde treden naar
gastvrije catacomben.
© Philippe Cailliau
Uit Omtrek van water, de nieuwe dichtbundel van Philippe Cailliau die op 7/3/2020 e.k.
wordt voorgesteld in de Oostendse Bib.
Meer info via deze Digther-link
Geen opmerkingen:
Een reactie posten