‘Tu m’as donné ta boue et j’en ai fait de l’or.’
(Charles Baudelaire)
Met hun teugelloze paarden
een wit een zwart een vaal een rood
brachten de ruiters van de Openbaring
godsdienst en oorlog honger en dood.
Soms worden paarden die vredig
de vlakte begraasden plots wild:
ze briesen steigeren en galopperen
alsof ze weg willen uit zichzelf.
De alchemist die de steen der wijzen
met ‘de eerste materie’, een gouden drol,
wou scheppen in ‘de paardenbuik’
zoals hij de alambiek noemde,
leek vergeten te zijn dat de wijze godin
eeuwen geleden om de stuwkracht
van de paarden te bedaren
de ruiters teugels heeft gegeven.
Of voorzag hij dat eeuwen later
een dichter met elke pennentrek
de smerigheid te lijf zou gaan
en schoonheid scheppen met drek?
© Willy Spillebeen
Voorpublicatie uit de bundel ‘Microkosmos’ die op 2 februari 2019 wordt voorgesteld in Menen, de thuisstad van Willy Spillebeen. De bundel is een uitgave van Uitgeverij P. Op hetzelfde ogenblik wordt ook ‘Horizontale zaken’ van de Amerikaanse dichter Edward Estlin Cummings voorgesteld. Deze bundel bevat 69 liefdesgedichten + 1 in vertaling van Willy Spillebeen.
Meer info:
Bericht ivm de voorstelling bij Digther
'Microkosmos' en 'Horizontale zaken' bij Uitgeverij P
Wikipediapagina Willy Spillebeen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten