De trein brengt ons doorheen een Mondriaan –
Een die hij naliet te schilderen. Koeien
Blijven zich bewegen langs de lijnen
Van dijk en wetering, de schitterende parallellen
En de rechthoeken van het handgemaakte land.
Echt, een buiging is geen kenmerk van dit zicht,
Maar waarom bracht de hemel met haar mijlenhoge
Bergen van wolken die als kussens rusten en zich op
De heuvelloosheid stapelen hem nooit ertoe af te dwalen?
Vliegend tussen beide zijn reiger en meeuw
Jagers, trouwe bezoekers van ieder kanaal.
Er zijn geen onbeplante bermen, geen gespaarde akkers:
Water blijft voortdurend onze spoorlijn volgen,
Koeien grazen richting fabrieksruiten waarin wij rijden.
© Charles Tomlinson
© Vertaling Marcel Vanslembrouck
Uit ‘Het mirakel van de fles en de vissen’ van Charles Tomlinson.
Vertaling Marcel Vanslembrouck.
Meer info & evt. bestellingen: marcel.vanslembrouck@scarlet.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten