eerst dragen we woorden later de rest
blijf hier maar wachten zeg je hier
ik hoor hoe de mist het zicht beneemt
de weg ademt het kind van acht
dat we nooit hadden maar altijd tussen ons in loopt
wijst naar wat wij niet missen
ik wil alleen maar de hand van een vreemde
desnoods een geliefde om vast te houden
als dag op zich laat wachten
of pas komt als het te laat is
© Anne Cockaerts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten