Verbannen uit de bloedbaan
van mijn moeder verdween
ik schurftig uit beeld.
Geen vingerhoed moed
wekte mij op. Verwoed
ging ik tekeer tegen wat
zich ophoopte in mijn borst.
Met mijn dagboek als boei
vervelde ik van het verleden.
In cinema Rio trippelde
ik vingervlug door
je bloemige tepeltuintjes.
Spoorloos gelukkig liet ik
mijn uiterlijk achter de rug.
Buiten zinnen viel ik
uit de wolken in je armen.
Elk woord spon mij
in een smetteloos web.
© Julien Vangansbeke
Extern:
Julien Vangansbeke 80, een kleine hommage - Jan M. Meier
Toespraak Julien Vangansbeke - Harelbeke, 5/2/2016
"Tot de vrienden van de Poëzie" - Toespraak Julien Vangansbeke - Drongen, 7/2/2016
Yang-Poëziereeks-Site
Geen opmerkingen:
Een reactie posten