stenen zijn woorden, stenen bouwen
broksgewijze een beeld van talloze beelden
een muur bijvoorbeeld die muur is
en meer: een landschap, de voet van
een piramide, een straat, een vloer
de gevlekte archeologie van een tijd
een verhaal in zijn naakte verval
de kale bijna kleurloze onafheid
een niet te nemen hindernis
een kamp, gevangenis van gedachten
een beeld gekooid, gestrikt in de eindigheid
van elk beeld, van elk verhaal
ingelijst, ingebonden, ingeperkt
maar toch, maar opnieuw de muur waarachter
vermoeden, moed, kracht breekt:
steen door een ruit
© Jan M. Meier
Uit de ongepubliceerde bundel Tekenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten