Gay Tango - Erwin Steyaert

Bandoneon zet in. In mijn oog smelt
zijn mascarablik. Gladde kin, fiere nek,
haar in gel. Ik slik en hou hem kort,
wring hem, dwing hem in de bochten.

Hij pareert, paradeert. Sierlijk. Slank.
Een man in maatpak met de finesses
van een danseres. Hij gooit dobbelstenen
in mijn pas. Ik tel de ogen en verlies.

Vermetel schuif ik met hem naar de rand.
Een schemerleven in pluchen bars en
clandestiene tenten flitst voorbij.
Vioolspel in zijn keel. Donder rommelt

in mijn heupen. Ritmes zwellen. Drieste
stappen. Trieste klank. Zolang de dans gaat,
pas ik op mijn tellen. Als het stopt, weet ik
geen raad met vragen die ik stellen moet.

Ik ken zijn naam niet als zijn glimlach mij
de zaal introont waar het duister wacht.


© Erwin Steyaert


Bekroond met de poëzieprijs "Leven als lijfmotief".