Pagina's
▼
woensdag 18 februari 2015
Het kamermeisje zwijgt - Bert Bevers
Langzaam heult de reiziger samen met deze
vreemde kamer. Bij de loosheid van de tijd aarzelt
hij, bij het schijnlicht in de stilte van dit stadje weet
hij vooral te houden van lege boeken. Nabij, op
de gang, is het kamermeisje pompaf. Ze rust even
uit met de handen op de heupen. Witter dan
geitenmelk is haar huid. In de pinkbrede gleuf
tussen haar borsten parelt wat zweet. Uit haar
vroege mond geen verzwegen sleutelwoorden.
©Bert Bevers
Uit: “Gedichten uit een stadje in de heuvels”
Extern:
Thuissite Bert Bevers
Bert Bevers bij Digther
Gedichten op de Schaal van Digther uit “Een stadje in de heuvels”
- De perronchef gaapt
- Het kamermeisje zwijgt
- In het notariskantoor
- De lotgevallen van de slager
- De burgemeester zucht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten