Teloor, zalig - Bart Vonck

Zo is het nooit het ik.
In zijn nasleep ligt nog
lijm op breuk te wachten.
Zo is het nooit. Het teert

op terzijdes, kweekt rozen
in een stoflong. Het ik,
zo het is: op weifelvoeten
op de aarde, met de kwade

mare: wat voor dag is het
vandaag het ik? Als het
niet is de mijne? Zo is het
nooit het ik. Maalde het

gisteren nog om genade,
nu is het als proefdier
inzetbaar, inhalig. Of
gaat het zalig teloor

in wat het vergaarde?
Iedere dag gekis voor wat
het is het ik: de avond
voorkomt wat gisteren kirde.

Zo is het nooit en altijd.
En in zijn nasleep ligt.
En in terzijdes.
En met de kwade mare.

Het ik. Zo is het nooit.


© Bart Vonck


Zie ook dit Digther-bericht: Bart Vonck: Vijf gedichten in voorpublicatie

* Teloor, zalig – Woe 19/11/2014
* Samen, uiteen – Do 20/11/2014
* Gebekte – Vr 21/11/2014
* Uitzicht – Za 22/11/2014
* Storm – Zo 23/11/2014