Storm

Daar lag nog iets wat op een vlieg leek,
maar zonder vleugels, alsof het diertje
door een almachtige storm was gegaan
die haar alles had ontnomen.

Ze zoemde ook niet meer. Ik hoorde
nu een vliegtuig overvliegen, hard
ronkend, dat misschien straks ook
door die storm moet, uit de lucht

wordt geplukt en op aarde gesmakt
als een veel te teer insect. Zijn vleugels
hangen als vogelverschrikkers in de bomen.
En op de koffers die overal in het rond

liggen geslingerd, zitten nu vliegen en
andere insecten, overijverig doende
alsof ze daar alles zullen vinden
wat ze altijd al hebben gezocht.

Ook de dood die als een plotse
windstoot komt en alles opslokt
in een razend-zwarte draaikolk:
vliegjes, vliegtuigjes, mensjes.

© Bart Vonck


Zie ook dit Digther-bericht: Bart Vonck: Vijf gedichten in voorpublicatie

* Teloor, zalig – Woe 19/11/2014
* Samen, uiteen – Do 20/11/2014
* Gebekte – Vr 21/11/2014
* Uitzicht – Za 22/11/2014
* Storm – Zo 23/11/2014