Steven Graauwmans - FL#9

FL#9


De moeder wil in een land wonen
waar niemand haar kent
waar ze achter gesloten deuren kan bloeden
waar niemand het wellen stelpt.
Ze wil tussen lucht verdwijnen
tussen barsten in de rots
weer naar haar middenaarde waren.

In het vuur glimt haar blote huid
waar zich dromen en demonen houden,
in de schaduw van haar zwetend hart
verschonen we ons van achterklap.
Ze rolt een kei als een huis
voor de ingang
zet zich.

Ze wil in een wereld wonen zonder geluid
zonder muziek voor wonderkinderen.
Ze wil haar kind houden
in haar tweedelig hart.
Het licht achter haar ogen valt samen
met het geluid dicht van het doek.
Daarna valt ook dat stil.


© Steven Graauwmans


Uit de cyclus Superbia, Flarden uit gesprekken tussen vaderfiguren

Meer info: Steven Graauwmans: 6 gedichten uit "De Tranen van Napoleon"

FL#5