zaterdag 29 februari 2020

Negentien nijpende notities - Hendrik Carette

Ik zeg de dingen die ik zag.
Waarheid alleen is mijn bejag.

Hubert van Herreweghen

Engelen bestaan echt en zijn meestal vrouwelijk. Gisteren (26 februari 2020) op de tram van Schaarbeek naar Elsene zag ik plots een engel. Zij las zonder op te kijken in een boek en toen ik dichterbij kwam zag ik dat het een dichtbundel was. Echt waar. Het was de dichtbundel Roeshoofd hemelt van de al dode dichter Joost Zwagerman. Ik wou die engel vertellen dat Zwagerman niet mijn geliefde dichter was en dacht ook aan de bundel Warhoofds gekkenwerk van Alain Delmotte, maar ik zweeg en stapte uit in de Koningstraat aan de Congreskolom, want een engel die leest in een tram wil niet gestoord worden. Roeshoofd en warhoofd zijn twee zware hoofden. Geef mij maar de kop van Jut of van Nefertiti.

*

Wanneer de Kroatische cellist Stjepan Hauser (°Pula, 1986) op zijn cello speelt geloof ik weer in het leven en in de goedheid van (sommige) mensen of muzikanten.

*

Renaat Ramon ziet zichzelf nu als een ongemijterde abt. De vraag is: van welke abdij. Toch niet van de ongeschoeide karmelieten!

*

De eerste oorzaak van onze wereldproblemen is de overbevolking. Dat heeft de kleine Bruggeling en grote denker Etienne Vermeersch (Brugge,1934 – Gent, 2019) goed gezien. En dat geldt niet alleen voor China en Afrika, maar ook voor onze al te Lage Landen. De tweede oorzaak is de godsdienstwaanzin. En de derde oorzaak is gewoon alom en allerwegen de overal woekerende onwetendheid.

*

Het carnaval in Binche met die ritmisch dansende Gilles heeft een mooie cadans en is authentiek en eerder vreugdevol.

*

De sympathieke actrice en theatermaker van Surinaamse origine Alida Neslo (°Paramaribo, 1954) is al jaren geleden teruggekeerd naar haar geboorteland Suriname. En is daar zeer actief en voelt zich aldaar in haar moederland in een aangename vakantiesfeer. Zij zou een voorbeeld moeten zijn voor veel zwarte en bruine medemensen die zich hier ongelukkig en gediscrimineerd wanen.

*

Hebt u al een quantumcomputer? Neen? Dan wordt het meer dan tijd.

*

Mijn algoritme is de verklanking van de klok in de Symphonie fantastique van Hector Berlioz en de klank van de sirene in de compositie Amériques van Edgard Varèse. In al mijn gedichten zou deze klok en deze sirene telkens toch weer hoorbaar of verklankt moeten zijn.

*

Een prachtig vers van Richard Minne dat we als lezers zomaar, zoveel jaren na zijn dood, zelf opnieuw kunnen beleven: “Ik lees Gogol. Hij is groot.”

*

De omhoog krullende snor van Stijn Streuvels en de hele kin, wangzakken en kaken, of de alles overwoekerende knevel van Friedrich Nietzsche zijn de symbolische attributen van hun geestelijke moed en geestelijke kracht.
*

Ik wil onze blauwe planeet verlaten op de rug van een witte walvis of een bultrug surfend op de hoge golven van de Oude Oceaan.
*

Het beste weekblad in de Nederlanden is momenteel sinds enige jaren De Groene Amsterdammer niet omdat het zo links of linksig zou zijn, maar omdat ik er zoals in het nummer van 9 januari 2020 kan lezen over de filosoof van extreem rechts, over de kleine dominee, over zelfhulp met Nietzsche, over een geloof van zieken en over goed en kwaad. En dit allemaal dankzij deze filosoof die dit allemaal niet in het Engels of in het Frans schreef en bedacht maar in zijn diepgravende en hoog juichende Duits!
*

De Vlaamse schilder en schrijver Pjeroo Roobjee (Gent, 1945) is misschien de hier en nu meest verrassende en unieke kunstenaar van deze tijd. Zijn persoonlijk idioom is het rauwe rabiate Roobjees dat bijna barst van de ironiserende ironie en de meest barokke barok.

*

Dit jaar (2020) stap ik zeker op de nachttrein naar Wenen, de geheime hoofdstad van Midden-Europa, de stad van de grote satiricus en sarcastische schrijver Karl Kraus.

*

llse Starkenburg is dood. Jo Govaerts publiceert in de Poëziekrant van januari 2020 naast haar foto haar herinneringen aan deze Groningse dichteres, maar citeert helaas niet één gedicht van haar. Ik heb dan maar zelf gezocht en gevonden wat ik niet zocht.

*

In de boekhandel Demian in Antwerpen ontmoette ik onze bebaarde blueszanger Roland (Van Campenhout) die ooit nog optrad met de Amerikaanse volkszanger Deroll Adams, de wonderman met de banjo uit Portland in de staat Oregon die overleed in Antwerpen op 6 februari van het jaar 2000.
*

Die rijzige mooie dochter van die dichter Walter Haesaert die ik in het jaar 2015 voor het eerst en het laatst in Tielt zag lijkt mij het mooiste gedicht van haar vader. Of hoe de grenzen van de romantiek soms raken aan de limieten van de realiteit. 

*

Al is de leugen nog zo snel de virus van de waarheid achterhaalt ze wel.

*

Me too is ook: Mij werd verleden jaar een kleine werkbeurs als auteur geweigerd maar die kunstenmaker Jan Fabre krijgt een subsidiebedrag van 927.000 euro… Ze doen maar, een mooi gedicht is toch onbetaalbaar en velen in Vlaanderen zijn blijkbaar al vergeten hoe die gladde Jan Fabre een aantal gedichten van Leonard Nolens zomaar heeft gestolen of geplagieerd. Zoek het maar op of lees en herlees maar eens in de zeer ernstige en diepgravende dagboek(en) waarin hij (Nolens) het en passant even heeft over dit plagiaat.


© Hendrik Carette
Schaarbeek, februari 2020


Geen opmerkingen: